Termin integracja sensoryczna określa prawidłową organizację wrażeń sensorycznych (bodźców) napływających przez receptory. Oznacza to, że mózg, otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów (wzrok, słuch, równowaga, dotyk, czucie ruchu-kinestezja) dokonuje ich rozpoznania, segregowania i interpretacji oraz integruje je z wcześniejszymi doświadczeniami. Na tej podstawie mózg tworzy odpowiednią do sytuacji reakcję nazywaną adaptacyjną. Jest to adekwatne i efektywne reagowanie na wymogi otoczenia. Może to być odpowiedź ruchowa jak i myślowa.Integracja sensoryczna jest procesem, dzięki któremu mózg otrzymując informację ze wszystkich systemów zmysłowych dokonuje ich segregacji, rozpoznania, interpretacji i integracji z wcześniejszymi doświadczeniami.

Integracja sensoryczna rozpoczyna się już w okresie płodowym i trwa do około 7 roku życia Nierozwinięcie określonych umiejętności w kolejnych stadiach rozwoju powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka.

DLA KOGO JEST PRZEZNACZONA TERAPIA SI ?

Przeznaczona dla dzieci z nadpobudliwością psychoruchową, z zaburzeniami w funkcjonowaniu w życiu codziennym, problemami szkolnymi, emocjonalnymi, niedostosowanych społecznie, niezgrabnych ruchowo i opóźnionym rozwojem mowy. Jest to również terapia dla dziec z mózgowym porażeniem dziecięcym, zespołem Downa, dla dzieci autystycznych, z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnością intelektualną i z innymi zaburzeniami rozwojowymi.

Terapia SI jest formą naukowej zabawy, w której dziecko kreuje zajęcia wspólnie z terapeutą. Stymulacja zmysłów, naprzemienność ruchów powoduje poprawę funkcjonowania połączeń nerwowych w mózgu, zachowań w sferze motorycznej i emocjonalnej, poprawa funkcji językowych, zdolności poznawczych, efektywności w uczeniu.

Są to zajęcia w których dziecko bawiąc się, uczy jednocześnie. Podczas terapii dziecko nie ćwiczy konkretnych umiejętności lecz poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe leżące u podstaw tych umiejętności. A umiejętności te pojawiają się w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.

Terapia SI ma na celu wzmacnianie rozwojowych funkcji, poprawić uczenie się, sprawić by dziecko mogło cieszyć się z wykonywanych czynności.

Terapia integracji sensorycznej może być prowadzona wyłącznie przez certyfikowanego terapeutę, a jej podstawą jest diagnoza SI. Na podstawie przeprowadzonych badań i obserwacji zostaje stworzona diagnoza oraz indywidualny plan terapii.

Wybrane objawy zaburzeń z zakresu integracji sensorycznej

Dziecko:

• ma problemy z rozwojem mowy

• ma problemy w kontaktach społecznych ( unika lub jest nachalny, agresywny, nie przestrzega zasad)

• ma problemy z opanowaniem technik szkolnych (pisanie, czytanie, liczenie,)

• ma problemy w szeroko rozumianym uczeniu się,

• ma słabą równowagę, często potyka się, przewraca,

• unika zabaw związanych z brudzeniem rąk,

• ma problemy z utrzymaniem uwagi nad zadaniem, nie doprowadza czynności do końca,

• ma słabą koordynację ruchową (np. słabo wycina, rysuje),

• jest wyjątkowo wrażliwe na bodźce (np. zatyka uszy, gdy słyszy jakiś dźwięk)

• ma obniżoną wrażliwość na bodźce ( nie zwraca uwagi na zimno, ból),

• szybko się męczy,

• jest stale w ruchu (biega, kreci się,skacze, huśta się),

• ma kłopoty z umiejętnościami samoobsługowymi (jedzenie posiłków, ubieranie się, itp.),

• nie lubi zabaw ruchowych, gier sportowych,

• miewa odruch wymiotny podczas spożywania niektórych pokarmów,

• chodzi na palcach,

• niechętnie dotyka zabawek i innych przedmiotów,

• nie lubi mycia twarzy, włosów, uszu

• nie lubi obcinania paznokci, włosów,

• ma chorobę lokomocyjną,

• nie lubi określonych tkanin ubraniowych (np. wełna),

• nie ma ustalonej dominacji ręki (dot. dzieci powyżej 4r.ż.),

• ma nienaturalny lęk przed wysokością, ruchem, upadkiem,

• podczas zajęć stolikowych (np. odrabianie lekcji) często podpiera głowę, pokłada się

• ma problem z nauczeniem się nowych zadań ruchowych np. jazda na rowerze,

• nieprawidłowo chwyta kredkę, długopis,

• preferuje siedzący tryb życia np. oglądanie TV, gry na komputerze,

• niechętnie podejmuje się nowych zadań np. ruchowych,

• ma trudności z naśladowaniem ruchów.

Jeśli u dziecka występują któreś z powyższych problemów zgłoś się do terapeuty Integracji Sensorycznej (w skrócie SI), który pomoże w ich rozwiązaniu.